Dokunmak!..

Dokunmak göreceli bir kavram…
Kişiye göre niyete göre dokunulacak şeye göre kalplerdeki zuhurun tavana vurmasıdır…
Yürekler çarpar dokunanın göğsü genişler, maneviyeti yükselir…
Dokunmak kimi yerde maneviyat; kimi yerde kahramanlık; kimi yerde yardım terennümü estirir kişiye…
Düşünün halivakti yerinde veya yüreği güzel birileri bir garibe dokunur…
Bİr ihtiyacını karşılar; Dünyalar onun olur… dukunduğu garibe ödül olur…
İnanıyoruz ki bu mihvaldaki dokunuşların başında yüce dinimizin emrettiği zekatlarımız gelir…
Bu ne güzel bir vecibe zekatı verende alanda mutlu olur huzur bulur…
Anlayacağımız herkesin kazandığı bir dokunuştur…
Dokunma fakir zeki öğrencilerde tezahür eder…
Yine bunlar için yardımsever gönüllüler çıkar ihtiyaç sahiplerine burslar verir giydirir…
Kırtasiyesini alır bu vesile bunların hayatlarına dokunulur…
sonuç yine maddi manevi kazançtır…
Yüreğimiz atar gönlümüz ister…
Hac görevi veya umre görevimiz için kutsal topraklara gitmek isteriz…
Nasibi olan bu manevi görevler için Mekke’ye Medine’ye giden her insanın aklından şu geçer…
Kabe’ye dokunmak…
Hacerülesved taşına dokunmak…
Medine’de yeşilhalıda ibadet etmek…
Nasip olurmu gittiğinde buralara dokunabilirmiyim…
İnsan dokunmak ister en sevdiklerinin tabutlarına kıvılcım çarpar yürekleri, insan dokunmak ister…
Şehit cenazelerindeki şehidimizin tabuduna bir başka hisseder kendini yüreği boşalır özlem ve sevginin yüceliğini yaşar….
Ne güzel terennüm eder…
Kalpler yürekler vatan bayrak için şehit olan şehitlerimizin cenazelerindeki tabutlarına dokunmak…
Bütün sevenleri şehitlerimizi son yolculuğa uğurlarken musalla taşındadaki tabura bir el sürmek… Tabuta dokunmak insanı yüreğinden yakarken bütün sevgisini şehidimizle paylaşır sanki…
Hayattayken her insanın dokunacağı şeyler vardır…
Yeterki bunu farketsin dokunmanın yansıyan güzelliklerini ve o anda kalbine inen huzuru görebilsin…
Dokunmak sevgidir…
Dokunmak özlemdir…
Dokunmak en güzel vedadır…
Dokunmak iyiliktir iyi olma halidir gelin yüreğimizle gönlümüzle bir yerlere dokunalım…